سندروم تونل کارپال از شایع‌ترین بیماری‌های نوروپاتی محیطی است که در اثر آن، عصب میانی که از ساعد تا کف دست کشیده شده، در ناحیه مچ دست تحت فشار قرار می‌گیرد. تونل کارپال یا دالان مچ دست، گذرگاهی بسیار باریک با قطر تقریبا سه سانتی‌متر، غیر منعطف و متشکل از رباط‌ها و استخوان‌هایی در قسمت انتهایی دست است که عصب میانی و تاندون‌هایی که باعث خم شدن انگشت‌ها می‌شوند، در خود جای داده است.

اینکه ما می‌توانیم در ناحیه داخلی شست و انگشت اشاره، میانی و بخشی از انگشت حلقه (اما نه انگشت کوچک) حس کنیم، به خاطر همین عصب میانی است. این عصب همچنین برخی از ماهیچه‌های کوچک زیر انگشت شست را کنترل می‌کند.

علائم و نشانه‌های سندروم تونل کارپال چیست؟

• بی‌حسی، مورمورشدن، سوزش و درد، ابتدا در انگشتان شست، سبابه، میانی و حلقه
• حس شوک مانند گهگاهی که به انگشتان شست، سبابه، میانی و حلقه کشیده می‌شود.
• درد یا مورمور شدن که به بالای ساعد و به سمت شانه کشیده می‌شود.
• ضعف و ناتوانی در دست، که ممکن است انجام حرکات ظریف مانند بستن دکمه‌های لباس را با مشکل مواجه کند.
• افتادن وسایل از دست، به علت ضعف، بی‌حسی یا کاهش درک فضایی (آگاهی از اینکه دست فرد در کجا قرار دارد)

علت سندرم تونل مچ دست:

دراکثر موارد دلیل بروز این سندروم نامشخص است.ممکن است این عارضه بر اثر تغییرات کوچکی در تاندون ها یا ساختارهای دیگر که در تونل کارپال قرار دارد رخ دهد و یا براثر فشار داخل تونل اتفاق می افتد افزایش فشار به تونل کارپال باعث فشارروی عصب مدیان و محدو دشدن جریان خون می شود و درنهایت این فشار روی عصب مدیان وعملکرد این مفصل باعث ایجاد سندروم میشود.

عوامل ژنتیکی هم می تواند یکی ازعوامل تاثیرگذار برای بروز این سندروم باشد از بین 4 نفر از افرادی که دچار سندروم تونل کارپال هستند یک نفر بر اثر عوامل ارثی به این عارضه دچاراست وممکن است یکی از افراد نزدیکش مانند پدر، مادر، خواهر، برادر دچار این عارضه باشند. آرتروز استخوان در مچ دست یاشرایط دیگر مانند روماتیسم ناشی از آرتروز یا شکستگی مچ دست می تواند باعث بروز سندروم تونل کارپل شود

عوامل خطر سندرم تونل کارپالک:(گروه های زیر ممکن است ریسک بیشتری در ابتلا به سندرم تونل کارپال داشته باشند)

زنان:زنان سه برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند. این موضوع ممکن است به این دلیل باشد که آنها میل به داشتن تونل های کارپال کوچکتری دارند.

خانواده و ارث:یکی از اعضای خانواده ممکن است تونل کارپال کوچکی داشته باشید

شغل:شغلی داشته باشید که در آن حرکات تکراری با بازو ، دست یا مچ مرتباً انجام دهید، مانند کارگر خط مونتاژ ، خیاط یا چرخ کار، نانوایی، صندوقدار، آرایشگر یا نوازنده

شکستگی:شکستگی یا در رفتگی مچ دست

روش های درمان سندرم تونل کارپال:

• به کاربردن اسپلینت برای مچ دست:

یکی ازاولین درمان هایی که می تواند استفاده شود کاربرد بریس یا اسپلینت برای مچ دست است استفاده از اسپلنت باعث حفظ مچ دست در زاویه طبیعی بدون ایجاد هیچ گونه فشار روی تونل کارپال می شود و عصب مدیان می تواند استراحت کند. این اسپلینت در صورتیکه  برای  چند هفته استفاده شود می تواند باعث درمان سندرم تونل کارپال شود اگرچه معمولا استفاده از اسپلینت فقط در شب رایج است و می تواند باعث کاهش علائم سندروم مچ دست شود.

• تزریق استروئید:

یکی دیگر ازمواردی که می تواند باعث درمان شود تزریق استروئید درتونل کارپال و یا در نزدیکی آن است. این علائم ممکن است دربعضی ازافراد بعدازچند سال به بدن بازگردد وتحقیقات دیگری نشان می دهد که میزان موفقیت تزریق استروئید در افراد مختلف کاملا متفاوت بوده است و نتیجه های مختلفی بدست آمده است.

• درمان با جراحی:

جراحی کوچکی که برای درمان سندروم تونل کارپال انجام میشود به این صورت است که باشکاف لیگامنت های جلوی مچ دست فشاربرروی تونل کارپال را کاهش میدهند وفضای بیشتری را برای عصب ایجادمی کنند و باعث درمان مشکل می شوند.این جراحی معمولا همراه با بیهوشی موضعی انجام می شود. دو نوع جراحی وجود دارد که برای درمان این عارضه انجام می شود. جراحی باز و جراحی بسته با ایجاد شکاف کوچک. انتخاب مناسب ترین نوع جراحی توسط جراح انجام می شود.